سنتور، آلت زورگیری

امروز این عکس را دیدم، خیلی برایم جالب بود. همان‌طور که در عکس واضح است، کمی بالاتر از نوشته آلات و ادوات زورگیری جعبه سنتوری وجود دارد که علاوه‌بر سنتور در آن، سه عدد مضراب هم در عکس دیده می‌شود.

چیز کوچکی نیست که آدمی بگوید ندیده است بلکه به نظر من تدارک‌چی این صحنه از قصد آن را برنداشته است.

جامعه‌ای که در آن ساز هنرمند نشان داده نمی‌شود، لابد هم حکومتش یک ساز موسیقی را عالت قتاله!!! معرفی می‌کند دیگر. البته به نظر من می‌توانستند از ویولن (به کمان شبیه است) یا نی (به عنوان لوله) هم استفاده کنند. هرطور فکر می‌کنم، می‌بینم سنتور نمی‌تواند عامل زورگیری باشد.

نمی‌دانم شاید من از کودکی علاقه به هنر موسیقی داشتم و از همان زمالن این سازها را دیده‌ام، اینقدر از دیدن این عکس متعجب شده‌ام. گویا این محدودیت سازی جامعه یک جاهای اینچنینی جواب می‌دهد. یادم هست در دوران مدرسه بعنوان نوازنده با گروه سرود همکاری می‌کردم که آهنگ گل پامچال را اجرا می‌کردیم. سریالش آن روزها پخش می‌شد و همکلاسی‌های‌مان حالی می‌کردند از شنیدن زنده این آهنگ. فکر کنم دهه فجر بود و ما به مناسبت جشن‌های اینچنینی که در مدرسه بود. قدری از اجرای برنامه مان نگذشته بود که ناگهان ناظم حزب‌اللهی مدرسه سر رسید و مانع ادامه کار ما شد. توجیحش این بود که ما شهید داده‌ایم و نباید در این شرایط جاز موزیک راه انداخته شود. من ساده دل آن وسط داشتم زور می‌زدم به ایشان بفهمانم این سازها، جاز موزیک نیست اما چه کنم، بیچاره نمی‌فهمید.

مرگ مشکوک یک وبلاگ‌نویس دیگر

امیدرضا میرصیافی یک وبلاگ نویس بود که در حوزه فرهنگی فعالیت می‌کرد و اخیرا به دو سال و نیم زندان محکوم شده بود. می‌خواهم ببینم جمهوری اسلامی اینبار چه موضعی می‌گیرد. اگر یعقوب میرنهاد اعدام شد و گفتیم وبلاگ‌نویس بوده، گفتند سابقه همکاری با گروه‌های مسلحانه داشته است. یا اگر نوشتیم که دو روزنامه‌نگار کرد وبلاگ نویس‌اند، باز گفتن اینها با پژاک همکاری دارند. می‌خواهم ببینم برای میر صیافی چه می‌تراشند که تنها به خاطر مطالب وبلاگش زندانی شده بود.

احمدی‌نژاد تنهاتر از همیشه

این روزها و هر چه به انتخابات نزدیک می‌شویم، این تنها احمدی‌نژاد است که روز به روز تنهاتر می‌شود. بعد از نه محکم مجلس به طرح یارانه نقدی او، می‌توان حدس زد که حاکمیت یا مشخصا رهبری چندان مایل به تجدید دوره او نیست.

البته احمدی‌نژاد هم بیکار ننشسته است. نامه امروز احمدی نژاد که به رییس مجلس برای تخطی از اجرای قانون اساسی اخطار داده است، هرچند ظاهرا دفاع یک رییس جمهوری از قانون است اما در باطن خود پیام‌هایی دارد. احمدی‌نژاد با دو، سه نامه‌ای که اخیرا نوشته، دارد برای انتخابات خرداد آینده مدرک کافی جور می‌کند که اگر من خواستم و نامه نوشتم بانوان به ورزشگاه بیایند، این علما بودند که نه گفتند. اگر من خواستم نقدی پول بدهم، این مجلس بود که نگذاشت و…

به این ترتیب بار دیگر یک باور به جامعه سطح متوسط تزریق می‌شود که او می‌خواست کار بکند، نگذاشتند.

البته در این میان آرایش اصول‌گرایان هم دیدنی است. اگر ابتدای سال 87 بحث عبور از احمدی‌نژاد یک شوخی بود، امروز غیر این شوخی است. باهنر گفته است: تطبیق مصوبات مجلس با قانون اساسی، وظیفه شورای نگهبان است نه رئیس‌جمهور.

دو کلمه از…

دوستانی دارم که خیلی به مهدی کروبی شیخ اصلاح طلب نزدیک‌اند. از آنها شنیده‌ام که شیخ مهدی کروبی رییس مجلس با افتخار ششم، نزدیک چهار سال پس از انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم، هنوز تاب دیدن سید عبدالواحد موسوی لاری وزیر کشور دولت خاتمی را ندارد.

ماجرا باز می‌گردد به خواب معروف کروبی که البته در سایه سکوت موسوی لاری، آنگونه که دانایان می‌گویند، مقداری از آرای کروبی به احمدی‌نژاد رسید و او به جای شیخ لرستانی به دور دوم رسید که البته پیروزی گریز ناپذیرتر شد.

این را گفتم تا یادآوری کنم موسوی لاری نتوانست حافظ آرای مردم باشد. درست با چنین کارنامه‌ای، حال حضرت موسوی لاری که سخت مدافع حضور خاتمی در انتخابات است (شاید به تکرار وزارت می‌اندیشد) درباره انتخابات گفته است:

حضور گسترده مردم مانعی در برابر تخلف و تقلب است.

وقتی شما وزیر بودید، نتوانستید حافظ آرای مردم باشید چه برسد که اکنون نیستید. آیا می‌توان امیدی داشت؟

چشم آقا روشن، اسد هم پرید؟!

دنیای سیاست، واقعا بی پدر مادر است. بخصوص در آنسوی دنیا (خاورمیانه). تقریبا حمایت‌های جمهوری اسلامی از حاکمان و جویندگان قدرت در کشورهای سوریه، لبنان و فلسطین، همیشگی است و دود آن فقط به چشم مردم ایران می‌رود. همین الان آمریکا و کشورهای غربی به این دلیل ایران را مورد تحریم‌های شدید قرار داده‌اند که به صداقت مسؤلان آن شک دارند. به اینکه گروه‌های شبهه تروریستی در این کشورها و حتی عراق و افغانستان از ایران تغذیه می‌شوند. اتهامی است که بیراه نیست.

با این حال یک چیز برای من جالب است. انتظار طبیعی این است که وقتی ایران میلیون‌ها دلار صرف هزینه بازسازی جنوب لبنان هزینه می‌کند تا به این ترتیب مردم را به نصرالله و حزب‌الله‌اش نزدیک کند، نصرالله هم در مقابل مواضعی نزدیک به جمهوری اسلامی ایران بگیرد. اما در این میان همیشه برای جمهوری اسلامی ایران نمونه‌هایی بر عکس این است. مثلا همین آقای بشار اسد رییس جمهوری سوریه که بارها از خوان ایران منتفع شده و حتی مرداد امسال در دیدار با آیت الله خامنه‌ای، مقام عظمای ولایت گفته بود جايگاه ايران و سوريه بسيار بهتر از گذشته است، چنان نمک‌دان شکنی می‌کند که حد ندارد.

دولت سوریه در تازه‌ترین موضع‌گیری، از رویکرد امارات در قبال جزایر سه گانه ایرانی حمایت کرد.

سایت خبری عصر ایران نزدیک به اصول‌گرایان نوشت که یک روزنامه اماراتی به نقل از رئیس جمهور سوریه آورده است: دمشق از تلاش‌های امارات برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز در مناقشه برسر جزایر سه گانه ایرانی حمایت می‌کند.

من نمی‌دانم مسؤلان ایران چه اصراری دارند بودجه نفت مردم ایران را صرف کسانی کنند که حتی خط آنها را نمی‌خوانند!