جنبش اوکراین و باز هم ترسِ انقلاب در میان مسؤلان جمهوری اسلامی!

با اینکه کسی زیاد وقایع اوکراین را با ایران مقایسه نکرد اما انگار در میان مسؤلان ایرانی هنوز ترس و خیالاتی هست. واقعیت این است که از آخرین حضور خیابانی حامیان جنبش سبز سه سال می‌گذرد. رهبران مخالفان در زندان یا همان بازداشت خانگی هستند. بخشی از حامیان‌شان بعد از هشت سال احمدی‌نژادی حتی حاضر شدند به حسن روحانی که میانه‌رویی شناسنامه دار است، رأی بدهند.

در چنین شرایطی، یک انقلاب، خیزش یا هرچه اسمش را بگذارید، در اوکراین، عامل ترس در تهران شده است. نمونه‌اش این اظهارات مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری بدنام:

پورمحمدی درباره حوادث اوکراین: امر بر عده‌ای در داخل مشتبه شده است. مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری ایران، نسبت به «مقایسه» میان رخدادهای اوکراین با ایران هشدار داد و گفت که روزنامه‌های ایرانی نباید انقلاب اوکراین را به مسئله‌ای داخلی تبدیل کنند. خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، سخنان آقای پورمحمدی را در روز دوشنبه، پنجم اسفند منتشر کرده است که با اشاره به حوادث اوکراین می‌گوید، عده‌ای در داخل کشور که «حال و هوای دیگری دارند، امر برای‌شان مشتبه شده است» درحالی‌که «کشور و نظام ما قابل مقایسه با اینجاها نیست». به گفته این مقام دولت ایران، برخی روزنامه‌ها با انتشار «عکس‌های رنگی بزرگ» و هم رنگ کردن «لوگوی» خود با «رنگ همان حرکت سیاسی» در اوکراین، «احساس پیروزی می‌کنند» و در مقابل نیز برخی روزنامه‌ها جوری «گزارش می‌دهند یا تیتر می‌زنند که گویا چیزی از دست داده‌اند و عزادارند». منبع

چرا باید یک مقام ارشد در ایران نسبت به تغییرات در اوکراین حساس باشد و آن را با حال و هوای ایران مقایسه کند؟ دادگاه‌های سال 1388 را به یاد دارید؟ آن‌ها موسوی و حامیانش را به انقلاب رنگی مشابه آن‌چه در اروپای شرقی در دهه دو هزار رخ داد متهم می‌کردند. البته در ایران هیچ اراده‌ای برای انقلاب رنگی نبود. به دو دلیل.

اگر خبرهای آن روز را دنبال می‌کردید، می‌دیدید که انتخاب رنگ سبز برای موسوی خیلی اتفاقی و با قرعه کشی خود صدا و سیما جا افتاد. و دیگر اینکه سه روز قبل از انتخابات، یدالله جوانی در صبح صادق بحث انقلاب رنگی حامیان موسوی را نوید داد.

البته می‌دانیم که بازداشت‌های بعد از انتخابات (بازداشت فعالان سیاسی) با حکم سه روز قبل انتخابات انجام گرفت. که معلوم می‌کند اراده کودتای انتخاباتی را حکومت از قبل داشت نه انقلاب رنگی حامیان موسوی.

به هر حال، حکومتی که پایه‌هایش را بر ظلم و زیر پاگذاشتن حق ملت استوار کند، از هر انقلابی باید بترسد و بلرزد. حالا خیزش در ونزوئلا باشد یا انقلابی در اوکراین.

آقای پورمحمدی باید هم نگران باشد. او از عوامل اعدام‌های سال 1367 بود و مطمئنا تغییری در ایران، او را به جای وزارت، به پای میز محاکمه می‌کشاند. نباید بترسد؟

نمی‌دانم بعد از این اظهارات وزیر دادگستری، دستوری برای مطبوعات صادر شد؟ چون دیگر ندیدم از وقایع اوکراین تعریف و تمجیدی شود! شاید هم به حکم آغا کش نداند!!!