پوستر دهم اسفند (این درد مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی‌شود)

 

10 اسفند 5 بعد از ظهر همه با هم می‌آییم. همراه شو عزیز

افشای گوشه‌ای ديگر از جنايات خامنه‌ای و مزدورانش؛ حمله وحشیانه مزدوران موتورسوار بسیجی به مردم بی‌ دفاع

سفارتخانه‌های بی سفیر در تهران

سفارتخانه‌های انگلستان، هلند، و سنگال از جمله سفارتخانه‌هایی هستند که در حال حاضر بدون سفیر می‌باشند. بعد از هلند و بریتانیا که سفرای آنها در اعتراض به نقض مکرر حقوق بشر در ایران تهران را به مقصد کشورشان ترک کردند، سنگال نیز هفته گذشته در اعتراض به آنچه کمک حکومت ایران به شورشیان سنگالی خوانده بود، سفیر خود را از ایران فرا خواند. این درحالی است که آذرماه گذشته مقامات نیجریه محموله سلاحی را که در یک کشتی جاسازی شده بود کشف کردند، که بعد مشخص شد که مبدأ ارسال این محموله از ایران بوده است. قابل ذکر است در همین ارتباط عظیم آقاجانی (عضو سپاه پاسداران) نیز به عنوان متهم ردیف اول قاچاق اسلحه معرفی شد، که خشم دولت های نیجریه و گامبیا (کشور مقصد ارسال محموله) را از حکومت ایران در پی داشت و در نهایت مقامات ایران را مجبور کرد برای راضی کردن و چشم پوشی نیجریه از ادامه این ماجرا وعده باج 30 میلیارد دلاری را روی میز مذاکرات با این کشور بگذراد. بعد از سرکوب معترضان توسط حکومت کودتایی ایران در 2 سال گذشته که از موضوعات مورد بحث روز در ارتباط با سیاست داخلی حکومت ایران در قبال جنبش سبز می‌باشد، خروج سفرای کشورها، یکی پس از دیگری نشان از انزوای هر چه بیشتر ایران و شکست دیپلماسی این حکومت دجال در عرصه بین‌الملل دارد.

پوستر سه‌شنبه‌های اعتراض

 

اینک بر ماست که سبز تر از همیشه به تمامیت طلبان مستبد ثابت کنیم که این جنبش تا پایین کشیدن پرچم حکومت زور و تزویر و بالا بردن بیرق آزادی به راه خود ادامه خواهد داد.

وقتی ساختمان مراکز دولتی تبدیل به بازداشتگاه موقت می‌شود

با وجود تهدیدات گسترده رژیم سرکوب در آستانه 1 اسفند، آنچه که دگر بار باعث وحشت اقتدارگرایان شد حضور گسترده آزادی خواهان جنبش سبز این بار نه فقط در تهران بلکه در جای جای ایران، از تبریز تا سیستان و از کرمان تا کردستان بود. که نشان داد نه تنها نشانه‌ای از عقب‌گرد در جنبش دیده نمی‌شود بلکه این موج هر روز فراگیرتر می‌شود. اما نکته قابل تأمل رویکرد حکومت در سازماندهی و برخورد با معترضان در 1 اسفند بود. آنچه که در نگاه اول در تهران دیده می‌شد حضور گسترده نیروهای سرکوب حکومت به صورت متمرکز در نقاطی که احتمال تجمع مردمی می‌رفت که مبین این تعبیر بجا بود «تهران به پادگانی بزرگ تبدیل شده است» و موضوعی که در این پادگان بزرگ نسبت به گذشته مشهود بود تبدیل شدن مراکز دولتی به بازداشتگاه‌های موقت است. درجایی‌که که زیرزمین ساختمان خبرگذاری ایرنا تبدیل به محل نگهداری دستگیرشدگان می‌شود، آنها حتی از ساختمان صندوق مهر رضا هم چشم پوشی نکردند، محلی که باید اصل و اساسش ایجاد مهرورزی و کمک به جوانان باشد در عمل تبدیل به بازداشتگاه مزدوران حکومت می‌شود. و از همه دردناک‌تر انتقال دستگیرشدگان بوسیله آمبولانس‌های مراکز درمانی است که نشان می دهد این رژیم سرکوب از هیچ ابزاری برای رسیدن به اهداف پلید خود فروگذار نخواهد بود. از طرفی دیگر آنچه که آمار در رسانه‌های سبز نشان می‌داد بازداشت قریب به 1500 نفر از معترضان در جریان درگیری‌های 1 اسفند بود و جالب‌تر از همه عکس‌العمل رسانه‌های وابسته به حکومت سرکوب بود که در سایت‌های آنها چهره شهر کاملا آرام و معمولی به نظر می‌آمد و مردم نیز مشغول خرید شب عید هستند، فقط تعداد اندکی از نیروهای امنیتی جهت برقراری نظم در سطح شهر مستقر شده‌اند که آن هم چیز مهمی به نظر نمی‌آید، ولی همین خبرگزاری‌های دروغ پرداز به محض دستگیری 2 ساعته فائزه هاشمی، خبر از بازداشت او در حال رهبری آشوب‌گران را روی سایت خود مخابره کردند (خبر گذاری فارس، رجاء نیوز، و جوان) البته در طرفی دیگر کیهان و شریعتمداری (غلام حلقه به گوش رهبر دیکتاتور) آنقدر با دروغ و سیاه نمایی عجین شده‌اند که گاهی اوقات حتی توانایی لاپوشانی گاف‌های خود را ندارند. و اتفاقی که همواره می‌افتد این است که کیهان و شریعتمداری از پس این افکار واپسگرا در پی مواجهه با ذهن بیدار و بینش سیاسی عمیق جنبش سبز، خود را مستاصل و پریشان می‌بیند. از آمارهای دروغ او در 22 بهمن (حضور 50 میلیونی) و نماز جمعه 29 بهمن (حضور ده‌ها میلیونی) گرفته تا استفاده ابزاری از شهید جنبش سبز (مخبر نشان دادن صانع ژاله) و صادر کردن احکام فقهی و حقوقی در روزنامه کیهان همه و همه نشان از علائم روان‌پریشی این تریبون هوچی‌گری اقتدار گرایان دارد. به هر حال به هدف نشستن خواسته اصلی جنبش که در شعار (مبارک، بن علی، نوبتت سید علی) به وضوح نمایان شد، تنها از راه مشارکت عمومی و ایجاد یک سازماندهی راهبردی مشخص میسر خواهد شد ولاغیر.